۱۳۹۰ دی ۲۱, چهارشنبه

بامیان، سفرنامه و برداشت سفیر نروژ از این ولایت - برگردان و ترجمه از زبان نروژی به دری، قسمت اول


نکته: (در تابستان سال گذشته (1390) بعضی از هیأتها، سازمانها، ادارات داخلی، مسئولین، سفرا و شخصیتها به بامیان دعوت شده بودند، تا در رابطه با وضعیت بامیان برای آنها هم معلوماتی باشد و هم سفری تفریحی، به نظر می آید که خانم سرابی والی بامیان، با ایجاد این دعوتها و ارتباطات قصد توجه و جذب نظرها را به سوی بامیان دارند تا از این موقوف برای بامیان عایداتی حاصل شود، اینگونه کارهای مثبت چه از سوی خانم والی و چه از سوی هر کسی که برای مردم صادقانه خدمت کند، ارزشمند است. امیدوارم کسانی که در ادارات بامیان و هر منطقه ی دیگری از وطن در حال انجام وظیفه هستند، در طرح ها و برنامه های شان، شفاف بوده و همراه با نمایندگان و مردم کارهای خود را برای توسعه ی مردم آن منطقه پیش برده و مردم محل نیز خود بیشتر در جریان قرار و مدارها و تصمیم گیری ها باشند. فقط این تذکر نکته یی برای مردم عزیزم بوده تا در پیرامون خود بیشتر هوشیار و مواظب باشند، فرصتها را از دست ندهند و خود مستقیماً با دنیای اطراف شان در ارتباط سازنده شده و باعث شکوفایی جامعه شوند. در ذیل ترجمه ی برداشتهای سفر تابستان سال گذشته ی سفیر نروژ، آقای " توره هات رِم " به بامیان را برای هموطنان خود و به خصوص مردم هزاره و مردم زادگاهم، بامیان تقدیم می کنم)


آقای توره هات رِم، سفیر نروژ در افغانستان - عکس از سایت خود ایشان

" بامیان، بلندی های مرتفع افغانستان "

ما مشتاق و منتظر سفر به بامیان بودیم، سفر به بلندی های مرتفع افغانستان. به محض نزدیک شدن به شهر بامیان حتی از بلندای آسمان و از زیر بالهای طیاره می توانستیم صدها مغاره و سومعه هایی را ببینیم که عمود بر صخره ها به طول چند کیلو متر در برابراین شهر زیبا و تاریخی کنده کاری شده اند. در بین قرن دوم الی نهم بعد از میلاد، بامیان یکی از مکانهای مهم فرهنگی/ بودایی بوده و در این دوره هزاران راهب در این سومعه ها عبادت می‌کرده اند.
وقتی طیاره در میدان هوایی بامیان فرود می آمد، ما توانستیم بقایای وحشیگری و بربریت طالبان را(بهتر) ببینیم که چطور دو مجسمه ی بودای کنده کاری شده در سخره را منفجر کرده بودند. یکی از این مجسمه ها به ارتفاع 53 متر و تا قبل از تخریب طالبان از مشهورترین و بزرگترین مجسمه های ایستاده ی بودا در جهان بود. صدها سال قبل از کشف تکنیک نقاشی رنگ و روغن در غرب، بقایای اولین نقاشی های رنگ و روغن جهان را می توان در میان این سومعه ها و رواقها و در دل این صخره ها یافت.
عده ی از مردم بامیان که به خاطر ترس از طالبان در آنزمان خود را در این غارها و سومعه ها پنهان کرده بودند، کوزه هایی حاوی هزاران قطعه و باقی‌مانده دستنوشته های خطی کهن بودایی را یافتند، که هم‌ اکنون این نسخه های خطی کهن بودایی در مجموعه فرهنگی و هنری مشهور ” شواُی ین ” در نروژ نگهداری می شوند.
(این نسخه های خطی در زمان جنگ و حمله طالبان، برای محافظت و نگهداری به این موزه منتقل شده‌اند)
شهر بامیان 2800 متر بالاتر از سطح دریا در یک چشم انداز زیبای کوهستانی واقع شده که ارتفاع یکی از کوه‌ها تا نزدیک به 7000 متر بالاتر از سطح دریا می رسد. بیشترین قسمت ولایت بامیان از کوه‌ها تشکیل شده و زمینهای قابل کشت (فقط) در میان دره های تنگ بین کوه‌ها می باشد.
بامیان شبیه مکانهای که من قبلاً دیده بودم، نیست. در بعضی ساحات شهر و اطراف آن مناظر سحرآمیز و جادویی را می توان یافت. آب و هوای خشک به کوه‌ها یک شکل عریان داده است. پوشش ابرها در سطوح پایین و ارتفاعات کلان، موجب به وجود آمدن یک روشنایی و نورِ خاص شده است.
ما به سوی دریاچه های شگفت انگیز بند امیر حرکت کردیم که در 75 کیلومتری شهر بامیان قرار دارند. شش دریاچه ی عمیق و زیبا، یکی بعد از دیگری در کوه‌های هندوکش و در ارتفاع 3000 متر از سطح دریا قرار گرفته اند. فرایندهای شیمیایی خاک و آبِ غنی از دی اکسیدکربن، یک رنگ آبی منحصر به فرد ایجاد نموده است. در سالهایی (بین 1960-1980) که افغانستان در آرامش بود، جهانگردان از سراسر جهان به بامیان و بند امیر سرازیر می شدند.


ادامه دارد...

۱ نظر: